Assalamualaikum... salam pembuka bicara
aku sebuah blog. aku sebuah blog. aku sebuah blog.
Sathia…
dh lama tuan ku x dengar nama tu… seingat tuan ku kali terakhir beliau dengar nama tu adalah semasa sekolah rendah… sehingga la semalam…
Masa tu tuan ku baru sje membayar dinner kegemaran beliau iaitu nasi kukus ayam dara kt tepi jln otw balik. Semasa nk menyetat balik moto tiba2 ada sorang aunty india (aunty x aunty sgt la, dh berumur gak) tegur.
“Dik, bole mintak tolong anta acik blk umah x. Bas xde, dh lama acik tggu” cmtu la lebey kurang bunyi yang kedengaran smbil menujukkan hala ke rumahnya.
“Owh, bole jer” kta tuan ku smbil tunggu bg arahan tunggu jap sbb nk betulkan lokasi moto n nk start.
Maka tuan ku bwk la makcik tu. Smbil bersembang sepatah dua ayat, tuan ku pun btanya “Umah acik kt mana??”
“Umah acik kt dalam sne… dekat blok G… SATHIA DUDUK MANA??”
…
…
…
Hahaha… rse nk tergelak je mse dgr tu . Ni la first time org panggil tuan ku Sathia.
Pun begitu, tuan ku tetap menghantar aunty tu ke rumahnya… biarpun dia panggil tuan ku Sathia ;)
Tuan ku kata...
never ever called me Sathia! aunty tu dimaafkan sbb dia xtau nama2 melayu seperti Ali, Ahmad mahupun Abu
pengajaran dan iktibar yg boleh diambil:
kita kan hidup muhibbah, kene la saling tolong menolong xkira bangsa or warna kulit. 1 Malaysia bebb, kita kan org malaysia
26 November 2009 pada 6:15 PTG
aya macha.. cumil ar juga sathia tu.. hehe.. ape macam brother macha.. bila nak mai cni?? ku nantikan kehadiran anda berdua :P
2 Disember 2009 pada 10:32 PG
Laugh out loud. Anyway good example of 1 Malaysia
2 Disember 2009 pada 8:50 PTG
so kire mase kat korea org greet kite dgn namaste tu x salah arr eh farid??hahahha
2 Disember 2009 pada 10:47 PTG
_mmm_ - ohooo, yg tu xsme.. sbb dia greet hg sorang je :P
29 Disember 2009 pada 11:44 PG
weh kat mane jual nasi kukus ayam dara tuh? bgtau ar..